Wednesday, December 10, 2008

Coup de grâce?!

Nakakahabag naman ang nangyari sa mag-amang namatay sa isang shoot out sa Paranaque kamakailan. Bukod sa namatayan ito ng asawa na nag-iwan ng isang anak...eto naman ang sinapit niya, at kasama pa niya ang anak na unang tinamaan ng bala. Isipin mong gusto niyang iligtas ang anak upang madala niya man lang sa isang pagamutan pero nasawi rin siya. Nakakuha at hawak ng isang witness na isang dati yatang vm...ang 80 basyo ng bala ng armalite na nakuha niya sa pinangyarihan ng shoot out...at kwento pa nito'y kalaro lang niya sa tong-its ito bago napatay. Hay...di ba napakalungkot naman ng kaganapang ito sa mga kamag-anak niya at kaibigan lalo na't nalalapit na ang kapaskuhan?
Looking back, gaya ito ng nangyari sa kapatid ni Jun Lozada na nawalan din ng kapatid ng mapagkamalan din ang kapatid nito sa Bacalia kidnapping...nang itip off ang isang blue car...na nagkataong dumaan ito sa vicinity lulan ang ilang kasamahan nito at isang bata...not sure kung anak niya ito. Swerte at nabuhay ang bata samantalang sa morge na nakita ni JL ang kapatid nito. Mistaken identity or whatever, nasa korte naman ang pasya nito.

PS/ Ano ba ang magandang nangyayari sa bansa natin? Kamakailan umuwi ang anak ko na malungkot dahil mismong ang kaibigan niyang si Micco ay nawalan ng cp habang naglalakad pag-aabang ng jeep pauwi sa may Sta. Lu...ganun ba kadali yung buksan mo yung bag ng may bag at nakawin ang pwedeng pagkaperahan? Nakaw nga lang ito...pero dun din sa pagpatay mauuwi ang mga lokong ito when time comes. Kasi napakadali nga naman ng pera...para sa kanila...hindi pa sila hirap kesa nga naman magbanat ng buto...eh paghahanap nga lang trabaho eh magagastusan ka pa bago ka matanggap eh. Sa snatching pa-easy easy lang sila. Hay naku pano ba naman tayo aasenso nito? Eh kung sa gobyerno nga ganito din ang nangyayari eh. Sana gaya sa US magkaroon din tayo ng change...me pag-asa pa naman...antayin natin.

Monday, December 8, 2008

Gone too soon...


A sudden shift of emotion...na habang halos maglundagan sa sobrang tuwa at pagdiriwang sa tinamong tagumpay ni Manny Pacquiao kahapon, ay bigla naman nagflash report na isinugod sa ospital si "Boknoy" pagkatapos makita itong wala ng buhay sa kanyang bahay sa Antipolo. Hindi ako iyaking tao...pero may naramdaman akong lungkot dahil bilang isang ina...napakasakit ng mawalan ng isang anak lalo na't sa ganung edad na bago pa lang humahabi ng kanyang mga pangarap sa buhay. Magkasakit nga lang mga anak ko eh taranta na ako kung paano sila gagaling. I feel for Marky's mom who is right now in agonizing pain. Naiyak ako talaga. We noticed this young man when he showed his dancing prowess noon sa Starstruck. At talaga naman makikita mo yung kabaitan niya deep inside.

Let's all say a silent prayer for Marky...

Friday, December 5, 2008

"I'm trained for Kingkong"


Whoah! Ewan ko kung totoo ngang sinabi ito ni de la Hoya. Naku ang daming nagalit na mga maka-Pacquiao...at isa na ako don...pinoy eh. Naku lagot siya...pagnagkataon, lalong sisiklab ang kamao ni Pacman kasi di naman siya kamukha ni Kingkong ha. Sa yaman ni Pacman kahit mukha niya pwedeng ipagaya ni Manny kaso mo nga mas malamang matulog siya sa suntok ni Pacman. Si Manny na lang yata magpapasigla ng Pinoy at yun eh malapit na...sa Linggo na po yon. Titigil na naman ang orasan natin...puro nakatutok na lang sa laban ni Manny!Buti pa si Manny sobrang pinaghihirapan ang kanyang milyones...yung iba naman eh, isang pirma lang at isang tawag...presto na. Yung kay Manny talagang mula sa dugo't pawis niya. Yun ang pagkakaiba niya!