Dito po sa bansang Hapon, kapag nagkasala ang isang pinuno, nakakahiya. Tutungo ka sa harap ng tao na medyo may katagalan sa pagyuko ng pagbibigay galang. Ito ay pag-amin sa paratang sa iyo. At talagang kakaibang kahihiyan ang aabutin mo dahil 1 linggong pinauulit ulit ang pagrereport sa naturang balita. Di ba kahihiyan yon? Marami din ditong nahuhuling krimen pero hindi gaya sa atin na masyadong rampant o madalas. Kahit na maliit na convenience store lagi silang may surveillance camera. Talagang hanggat mapapairal ang honesty, ginagawa nila. Gaya ng minsang maisipan naming magjogging sa may tabing dam...habangakay ko ang aking bisikleta, may nadaanan akong nalaglag na wallet. Hay naku kahit iilan kami don at malayo ang aming kasunod...hindi namin ito dinampot. Dahil ang katwiran nila, babalikan yon ng may-ari. Di ba kahanga-hanga? Sana ganyan din sa Pinas. Nakakalungkot ang aking naranasan ng minsan na nag-grocery kami ng anak ko sa Ever. Kinaugalian ko na angilagay ang wallet ko sa loob ng pushcart. Natigil kami sa may fresh produce. Habang namimili ako ng aking bibilhin, bigla kong narinig ang tunog na di kakaiba sa aking tenga. Mahilig kasi ako sa mga keychains. Alam ninyo kung bakit ako napasigaw? Hehehe. Ang wallet ko po ay inipit ng isang magandang dalaga sa kanyang kili-kili, (again...sorry po) na feeling niya'y kanya. Bigla ko syang hinarap, at sinabing...akin 'yan ah, bakit mo kinuha? At mabilis kong inagaw. Sa kabiglaanan ko di ko siya nahabol at naisumbong sa Customer Service. Eh palagay ko kahit mas malaki ako sa kanya eh tiyak na manlalaban yon. At naku ha, parang wala lang...mahinahon at d kabilisan ang kanyang paglayo ngunit madali siyang nawala sa paningin namin. Parang palos. Maganda pa naman at di mukhang mang-aagaw. Hay buhay Pinoy. Kailan kaya tayo mababago?
Sa paggagala naman namin mga pamilihan o mall dito sa Japan, kapag umuulan...kadalasan nama'y nakakakita ako ng mga payong naiiwan or sadyang iniiwanan ata. Hay naku hindi mo rin pwedeng pulutin. Ay ang camera nakakalat. Mura lang naman ang payong, hehehe. Hay nanakatuwang pagmasdan. Isa lang ang alam nila. Pag hindi sa iyo wala kang karapatan na kunin iyon...tapos!
No comments:
Post a Comment