Habang naghahanda ang aking anak na bunso para pumasok sa eskwela, ay bigla siyang nagwika ng..."kakaiba ang lamig ngayon ang tindi"...hayun at tila male-late pa dahil kahit matindi ang ingay ng alarm ay di makatayo sa lamig na umaatake tuwing umaga.
Kung noong araw ay hindi ako mapakali kapag nagpapaalam ang aking kasama sa bahay or househelp, ngayon na malalaki na sila ay kami kami na lang ang nagtutulong tulong sa pananatili ng kaayusan sa bahay. Ako naman ang tumatayong parang lider...lol...lider daw oh, ang tawag nga ni Tack don ay alipin, as in. Oo nga naman...lahat ay nakasalalay sa nanay. Mama ang uniform ko po? Mama ang magazine? Mama pakigawa ng excuse slip...mama ano po ang breakfast? Mama yung tuition ko po? Mama san nakalagay ang mga hankies?Mama yung pong gamot ko sa allergy ko? Mama aattend po ba kayo ng meeting? Sobrang stress yan di ba? Pero kung nanay ka rin ay mailalagay mo ang sarili mo sa kapwa nanay. Mapi-feel mo yung obligasyon mo bilang taga alalay sa mga anak mong mga lumalaki ng di mo namamalayan. Kawawa ka pag ang naitanim mo bilang isang nanay ay di kagandahan. Oo...maari yun, dahil di naman lahat ay pare-pareho ng pananaw sa mga bagay bagay. Ako, bata pa ako talagang hiniling kong magkaanak kaya naman sila ang aking 1st priority sa lahat ng bagay. Kaya naman kahit nasa kalagitnaan ako ng bakasyon ko sa ibang bansa ay daglian akong umuwi na akala mo ba ay anjan lang ako sa ibayo...lalo na't nararamdaman kong may kaibang problema sa bahay. Gusto ko lagi akong anjan lang para sa mga anak ko. Kaya mga lumaki silang malapit sa akin kahit na pagminsan ay medyo nasasabon ko rin sila kapag may nagagawang di maganda sa palagay ko. Minsan dapat din na ipapatupad ang carrot and stick rule sa bahay. Minsan din ay di ito maganda...pero minsan nagagamit ko rin ito. Hindi naman lahat ay ibibigay na lang ng ganun kadali. Dito matututo sila sa buhay na mixture talaga ito ng tuwa at saya, meron at wala...kaya dapat maging matapang at matatag...sa pagharap dito. Hay ang sakit sa ulo...kaya, dito na lang ako nakakapaglibang sa blogging. Isipin mong araw araw ay ma-stress ka sa pagaasikaso ng mga grown ups. Para sa akin kasi hanggang sa lumalaki sila ay dapat nakaalalay ka sa mga anak upang mai-veer mo sila sa tama. If not doon papasok ang problema na nakukuha sa pakikipagbarkada...natututo sa pagsubok sa drugs at early pregnancy. Ang dami pa at di mauubos ang paksa tungkol dito sa pagiging nanay. Pero kung tatanungin ako, enjoy ako sa ginagawa ko although physically and mentally draining talaga ito. Pero pag andyan na yung love ay saya naman ang kapalit lalo't lumalaking close kayo ng mga anak mo. Well...
No comments:
Post a Comment