As we grow older...

Nung bata bata pa ako...akala ko lahat ng gawin ko, yun na ang tama at dapat.  Mapusoksa pagdedesisyon, mabilisanat karaniwan ay kulang sa pag-iisip ng makakabuti at makakasama. Matapang, at palusob lage. Pero ngayon parang naiba ang ihip ng hangin...ika nga...pinag-iisipan ang bawa't hakbang at nililimi ang kahihinatnan. Kung noon ay matapang, at palusob, ngayon ay kinukuha lahat sa diplomasya at katwiran. Minsan akala natin tayo na ang tama, pero naisip ba nating pakingggan ang kabilang panig upang maging daan ngpagkakaintindihan? Kung sana lahat ay mapag-uusapan at maiaayos. Yun nga ang tama, pero hindi pwedeng isa-alang alang ang kung ano ang tama at marapat. Minsang pagkakasilat sa maling desisyon ay pwedeng itama sa susunod. Pero ang magpailalim sa mali ay walang kapatawaran.

Thank you Lord...

Maaga akong nagising at ako'y sumilip sa bintana...at nakahinga ako ng maluwag ng makita kong walang baha sa labas. Salamat kako sa Diyos at di natuloy ang ambang gaya ng Ondoy.

MyNiceSpace.com

Manalangin tayo...

REPOST: People are now being sent home because: 1. Typhoon Pepeng = Type 5 (same as Katrina) 2. Critical hour = 9pm 3. Winds & rains stronger than Milenyo 4. MM will be hit by tail/body unless it changes its course 5. Meralco will shut down areas tonight PLEASE REPOST & PASS.

Hindi pa halos tayo nakakaahon sa tindi ng iniwan ni Ondoy...at eto na naman daw ang isang malakas na raragasang bagyo na maituturing super-bagyo. Sana naman ay lumihis ito kung saan ay walang masasalanta. Hindi ko sukat akalaing mararanasan ko ang hagupit ni Ondoy kung saan halos nasira ang aming gamit na inanod ng baha. Nakakahinayang ngunit kung maikukumpara sa iba ay walang kahalintulad ang sa kanila. May nawalan ng mahal sa buhay...at may miserable pa kaysa aming naranasan. Nang minsang bagtasin ko ang bayan ng Cainta ay nakita ko ang iniwan ni Ondoy na kung pagsasama-samahin mo ang basurang halos tumpok tumpok sa kalsada ay iisipin mo pa kung saan ito pwedeng itambak. Nakakataba ng puso ang makikita mong pamamahagi ng tulong sa mga depress areas, nakita ko ang mga naka-deploy na mga sundalo na hindi naman po upang gamitin ang kanilang baril o sandata kundi ang magbigay ng tulong sa mga kababayan nating nasalanta. May mga artistang nagsitulong at nagpasaya sa tao at mayroon din akong nakitang mga pribadong tao na namimigay ng relief goods. Taos man o hindi ang kanilang intensyon ay tulong pa rin yun sa tao. Ang importante ngayon ay ang nakukuha nilang maipanlalaman sa tiyan nilang kumakalam. Nakita ko rin ang mga van ng GMA sa Cainta Municipal Hall...marahil ay nagbigay din sila ng tulong. Sa ganitong panahon...malaki man o maliit ay nakakapagpasaya ito ng taong dumaranas ng matinding paghihirap dahil sa kanilang sinapit sa bagyong si Ondoy.

Sana ay di ganoon kalakas ang maging pagdating ni Pepeng ngayong hapon. Sama sama natin itong hilingin sa ating mga panalangin.

Getting older...

Hay naku...mixed emotions ako sa darating kong kaarawan. Kasi am not getting any younger, said the old cliche. Pero kung tutuusin dapat masaya ang isang may kaarawan dahil nadadagdagan ang bilang ng kanyang edad. Pero sa isang banda lalo na't may mga anak kang laging una sa isipan ng isang inang katulad ko, hindi maiaalis ang pangambang tumatanda ka na at ang pinakamalakas mong fear ay ang maiwan silang hindi pa sapat ang iyong naiuukol na pagkalinga sa kanila. Sa isang ulirang ina...hindi matatapos ang pagkalinga, pagmamahal at pagsisilbi sa kanila sa abot ng kaya niyang iparamdam lalo na't maganda ang samahan at lumaking maganda ang pundasyon ng isang pamilya. Para sa akin, ang isang ina ay laging handang gumabay at tumulong sa kanyang anak. Hindi ito nag-aantay ng kapalit...unconditional ika nga.

Sa akin, isa lang ang lagi kong dasal, ang bigyan ako ng mahaba pang buhay para naman magabayan ko pa ang aking mga anak. Mapagsilbihan habang sila'y nag-aaral at makita ang kani-kanilang tagumpay sa hinaharap. Sa ngayon at noon pa man...altho hindi naman perpekto, ay maayos ko naman silang nagagabayan and I feel proud na lumaki silang may takot sa Diyos, magalang at mapagmahal na anak. Siguro yung mga materyal na bagay ay hindi na masyadong kahalagahan kung ikukumpara sa mahusay at magandang pagpapalaki ng mga bata. So far naman eh, wala naman akong problema gaya ng pagkagumon ng isang bata sa droga or ibang suliranin sa mga kabataan. Kaya lagi kong sinasabing I feel blest!

New trail...

Naku ...kakaibang hinaharap ng ating buhay pulitika ang dapat nating abangan. Alam na nating lahat na si Sendor Mar Roxas na isa sa malakas na tatakbong pagka presidente sa taong 2010 ay nakakagulat na nagbigay ng pahayag na isinasalin niya ang isang mahalagang adhikain niya kay Noynoy Aquino upang bigyan daan ang pagsali nito sa pagtakbo ng naturang pinakamahalagang pwesto sa darating na halalan. Ito ay isang mahirap na hakbang bilang isang pulitiko. Lalo na't alam mong maraming sumusuporta sa iyo. May kinalaman kaya ang namayapang si Cory Aquino dito sa senaryong ito? Sabagay pareho silang may karapatang tumakbo lalo na't kita naman nating pareho silang may K. Parehong galing sa angkan ng mga pulitiko at may mga kanya kanyang galing. Ano kaya ang nagtulak kay Sen. Roxas sa kanyang tuwirang pagsuporta kay Noynoy at mapagkumbabang isinantabi niya ang kanyang pangsariling kapakanan bilang isa sa pinakamalakas sa susunod na eleksyon.

Whoah! Matagal tagal na palang di ko nabigyan ng pansin ang blog kong ito. Sa dami ng inaasikaso ko ngayon eh talagang imposibleng madalaw ko lahat. Pati ba naman sa blogging may favoritism? Wala. Lahat yan mahal ko dahil akin yan. Right now kasi am so busy sa pagpapagawa ng aming munting tahanan we would call home. Malapit lapit na siyang lipatan. Kaya naman pina-temporary disconnection ko ang aming SmartBro. Tiis tiis muna dito sa cafe. And for a change laging super making use of time dahil per hour ito. Kaya ngarag din ako pagpopost sa Cakes and ale ko.
At dahil kami'y lilipat sa bagong bahay kailangan na idispose ko yung mga lumang gamit namin, so napakahirap para sa akin na ibenta man or ipamigay ito. Pero dahil ako nama'y nakakaranas ng blessing sa taas, okey na rin. Mai-share ko man lang sa iba yun sa pamamagitan ng maibenta yung ibang gamit namin sa murang halaga...at least nakatulong pa ko. Ang target date ng paglipat namin siguro ay katapusan ng May, pero ngayon pa lang ay nagcacanvas na kami ng mga ilaw at ibang fixtures na gagamitin. Medyo nasanay kami sa malaking lugar pero ngayon nama'y mas maliit kesa nakaugalian pero maganda naman yun at madaling linisin. Ang number one palicy ko sa bahay, ay walang inuman...kahit noon pa. I wonder bakit may taong ang hilig hilig uminom tapos andung masuka...yuck...di ba nakakainis yon? Imagine nasa ibang bahay ka tapos don ka gagawa ng kakaiba, at don ka eeksena. If that's the case siguro okey kung nasa sarili kang bahay.
Well for now yung excitement ko paglipat ay andito na. Am looking forward na talaga...